Małgorzata i Renata Staszewskie z Dorotą Dyrdał na trzepaku

„To podwórko mojego dzieciństwa – opowiada Małgorzata Wajnor, wtedy jeszcze Staszewska – na trzepaku siedzi koleżanka Dorota Dyrdał, moja siostra Renata i ja. Trzepak był drewniany, a jej dolna poprzeczka o kwadratowym przekroju, więc źle robiło się na nim fikołki. Zazdrościłyśmy koleżankom, które na swoich podwórkach miały metalowe sztendry. Okrągła rura znacznie bardziej nadawała się do różnych ćwiczeń. Na podwórku spędzaliśmy całe dnie i wieczory, urządzaliśmy zabawy, konkursy, przedstawienia dla sąsiadów. Mieszkaliśmy w domu przy Rolnej 29, który został wybudowany w latach 1924-1925 dla pracowników fabryki H. Cegielski. Jeden jego narożnik zachodzi na ulicę Czwartaków, która wytyczona została w 1932 roku. Za drewnianym płotem naszego podwórka widać było wille stojące przy tej ulicy. Z drugiej strony podwórka był betonowy płot, a za nim boisko ‘Warty’. Jak był mecz, to my, dzieciaki, właziliśmy na ten płot, żeby mieć darmowe widowisko. Wyganiał nas stamtąd ‘pilnowacz’, groził laską, bo oczywiście impreza była biletowana, ale zawsze komuś udawało się przeskoczyć i wtopić w tłum widzów. (MMB)